Geniş polimer dünyasında,PVC (polivinil klorür)ve plastik genellikle birbirinin yerine geçer, bu da aynı oldukları yanılgısına yol açar. Bununla birlikte, daha yakından bakıldığında, her ikisi de polimerler olsa da, farklı özelliklere, uygulamalara ve özelliklere sahip olduklarını ortaya koymaktadır. Bu makale, benzersiz özelliklerini ve kullanımlarını vurgulayarak PVC ve plastik arasındaki farkları açıklığa kavuşturmayı amaçlamaktadır.
PVC veya polivinil klorür, vinil klorür monomerlerinin polimerizasyonundan yapılmış spesifik bir plastik tipidir. Bu işlem, bir polimer zinciri oluşturmak için ısı veya ışığın etkisi altında peroksitler veya azo bileşikleri gibi başlatıcıların kullanımını içerir. PVC, nispeten düşük yoğunluğa (yaklaşık 1.4 g/cm³) ve 77-90 ° C arasında değişen bir cam geçiş sıcaklığı ile beyaz, toz benzeri görünümü ile karakterizedir. Isı ve ışığa zayıf istikrarı ile bilinir, genellikle dayanıklılığını arttırmak için stabilizatörlerin eklenmesini gerektirir.
Öte yandan, plastik, polimerlerden yapılmış çok çeşitli sentetik veya yarı sentetik malzemeleri ifade eden daha geniş bir terimdir. Plastikler tipik olarak dolgu maddeleri, plastikleştiriciler, stabilizatörler, yağlayıcılar ve pigmentler gibi çeşitli katkı maddeleri ile birlikte birincil polimer olan bir reçineden oluşur. Plastiklerin özellikleri, kullanılan reçine tipine ve katkı maddelerine bağlı olarak büyük ölçüde değişebilir. Örneğin, polietilen (PE) gibi bazı plastikler oldukça sünektir ve tellere gerilebilirken, polipropilen (PP) gibi diğerleri sertlikleri ve kimyasal dirençleri ile bilinir.
PVC, formülasyonuna bağlı olarak bir dizi fiziksel özellik sergiler. Daha yüksek bir plastikleştirici konsantrasyonu içeren yumuşak PVC, esnektir ve tipik olarak kıyıda bir ölçekte ölçülen daha düşük bir sertliğe sahiptir (50-90). Öte yandan sert PVC, daha az plastikleştirici içerir ve serttir, sertlik kıyı d ölçeğinde ölçülmüştür (60-85). Sert PVC, daha yüksek yoğunluğa (1.35-1.45 g/cm³) ve gerilme mukavemeti (40-60 MPa) ve darbe direnci gibi daha iyi mekanik özelliklere sahiptir.
Plastikler, genel olarak, çok çeşitli fiziksel özelliklere sahiptir. Bazı plastikler naylon veya polyester gibi sert ve güçlüdür, diğerleri ise silikon veya poliüretan gibi esnek ve elastomeriktir. Plastiklerin fiziksel özellikleri, reçine ve katkı maddeleri seçimi yoluyla belirli uygulama gereksinimlerini karşılayacak şekilde uyarlanmıştır.
PVC'nin benzersiz mülk kombinasyonu, çeşitli uygulamalar için idealdir. Dayanıklılığı, hava durumu direnci ve maliyet etkinliği nedeniyle inşaat sektöründe pencereler, kapılar, borular ve döşeme için yaygın olarak kullanılmaktadır. PVC ayrıca elektrik kablolarında, tabelalarda ve kredi kartları ve CD'ler gibi tüketim mallarında da kullanılır. PVC'nin çok yönlülüğü, tabakalar, borular, profiller ve filmler dahil olmak üzere çeşitli formlarda işlenmesini sağlar.
Plastikler, geniş özellikleri nedeniyle, daha da geniş bir uygulamaya sahiptir. Ambalaj, otomotiv parçaları, elektronik, tıbbi cihazlar ve sayısız diğer endüstrilerde kullanılırlar. Polietilen tereftalat (PET) gibi bazı plastikler şişelerde ve gıda kaplarında kullanılırken, polioksimetilen (POM) gibi diğerleri, yüksek sertlik ve aşınma direncleri nedeniyle hassas makine parçalarında kullanılır.
Özet olarak,PVCVe plastik her ikisi de polimerlerdir, kimyasal bileşimleri, fiziksel özellikleri, uygulamaları ve çevresel düşüncelerde önemli ölçüde farklılık gösterirler. PVC, inşaat, elektrik ve tüketim malları uygulamaları için ideal hale getiren benzersiz özelliklere sahip belirli bir plastik türüdür. Plastikler ise, çok çeşitli özelliklere ve uygulamalara sahip daha geniş bir kategoridir. Bu farklılıkları anlamak, belirli uygulamalar için doğru materyalin seçilmesi ve polimer kullanımı ile ilişkili çevresel zorlukların ele alınması için çok önemlidir.
